złota barwa

См. также в других словарях:

• złoto — I n III, Ms. złocie, blm 1. «(Au) pierwiastek chemiczny z podgrupy miedziowców, liczba atomowa 79; metal szlachetny o barwie żółtej, miękki, kowalny, ciągliwy, odporny na działanie tlenu, powietrza, kwasów; w przyrodzie występuje rzadko,… …   Słownik języka polskiego

• ozłocić — dk VIa, ozłocićcę, ozłocićcisz, ozłoć, ozłocićcił, ozłocićcony ozłacać ndk I, ozłocićam, ozłocićasz, ozłocićają, ozłocićaj, ozłocićał, ozłocićany, przestarz. «pokryć, okryć złotem (złotą farbą, złotą biżuterią)» dziś tylko we fraz. (Chcieć, mieć… …   Słownik języka polskiego

• złociście — złociścieej «w kolorze złocistym; mieniąc się złotą barwą, błyszcząc, świecąc się jak złoto» Klejnoty błyszczały złociście …   Słownik języka polskiego

• pozłocisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} w stylu książkowym: mieniący się złotą barwą, mający żółte zabarwienie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć pozłociste włosy. Pozłocista tafla jeziora. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• czerwony — czerwonyni, czerwonywieńszy 1. «będący koloru pierwszego pasma tęczy, koloru krwi; zarumieniony» Czerwona barwa. Czerwony blask. Czerwona cegła, dachówka. Czerwony atrament, ołówek. Czerwone korale. Czerwone maki, goździki. Czerwony od ognia …   Słownik języka polskiego